Ze względu na znaczny negatywny wpływ pyłu PM2,5 na zdrowie ludzi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 roku w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy wprowadzono dodatkowe normy jakości powietrza dla obszarów tła miejskiego w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców i aglomeracjach. Dla obszarów tych określono wartość dopuszczalną pyłu PM2,5 w powietrzu, którą nazwano pułapem stężenia ekspozycji obliczanym na podstawie wskaźnika średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji. Ponadto każdy kraj członkowski w oparciu o krajowy wskaźnik średniego narażenia obliczany na podstawie wskaźnika średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji i w oparciu o kryteria określone w ww. dyrektywie określił krajowy cel redukcji narażenia na pył PM2,5.
Zgodnie z zapisami art. 86a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska GIOŚ oblicza wartość wskaźnika średniego narażenia na pył PM2,5 dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji oraz wartość krajowego wskaźnika średniego narażenia. Wskaźniki te obliczane są zgodnie z metodą określoną w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 września 2012 r. w sprawie sposobu obliczania wskaźników średniego narażenia oraz sposobu oceny dotrzymania pułapu stężenia ekspozycji (Dz.U. z 2012 r., poz. 1029).
Wskaźnik średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji w Polsce oblicza się dla 30 miast i aglomeracji na podstawie danych z 32 stanowisk pomiarowych. Dla 28 miast i aglomeracji wskaźnik oblicza się na podstawie danych z jednego stanowiska, dla dwóch aglomeracji - Górnośląskiej i Warszawskiej – na podstawie wyników pomiarów z dwóch stanowisk. Pomiary pyłu PM2,5 pod kątem określenia krajowego wskaźnika średniego narażenia prowadzone są przez Inspekcję Ochrony Środowiska od początku 2010 r.
Informacje na temat stanowisk pomiarowych pyłu PM2,5, z których dane są podstawą do obliczenia wskaźnika średniego narażenia dla miast powyżej 100 tys. mieszkańców i aglomeracji oraz krajowego wskaźnika średniego narażenia zą zamieszczone w zakładce "Wskaźniki średniego narażenia".
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2018 liczony jako średnia z lat 2016-2018 wyniósł 22 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2017 liczony jako średnia z lat 2015-2017 wyniósł 22 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2016 liczony jako średnia z lat 2014-2016 wyniósł 22 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2015 liczony jako średnia z lat 2013-2015 wyniósł 23 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2014 liczony jako średnia z lat 2012-2014 wyniósł 24 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2013 liczony jako średnia z lat 2011-2013 wyniósł 25 µg/m3
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2012 liczony jako średnia z lat 2010-2012 wyniósł 26,1 µg/m3.
Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2011 liczony jako średnia z lat 2010 i 2011 wyniósł 26,9 µg/m3.
Krajowy wskaźnik średniego narażenia dla roku 2010 liczony jako średnia roczna wyniósł 28 µg/m3.
